صفحه محصول - پاورپوینت جامع و کامل با عنوان شبکه ارتباطی در طراحی شهری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 100 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

بنام خدا شبکه ارتباطی در طراحی شهری فصل اول تاریخ پیدایش وسیله نقلیه در حدود 3500 سال قبل از میلاد قوم سومر در جنگها از ارابه هایی استفاده میکردند که چرخ هایشان را صفحه ای مدور تشکیل میداد و به وسیله چهار راس الاغ کشیده میشد. در 1700 سال قبل از میلاد ارابه و اسب از بین النهرین به مصر برده شد. رومی ها برای حمل و نقل مسافر و کالا از انواع ارابه ها دوتا چهارچرخه استفاده میکردند. در اروپای مرکزی در اواخر قرن دوازدهم, ارابه هایی جهت حمل و نقل مورد استفاده قرار گرفت که با اسب کشیده می شدند. در قرن 15,16,17 میلادی در چین , انگلستان,هلند و آلمان اولین آزمایش ها جهت دستیابی به قوه محرکه بجز چهارپایان,شروع گردید. در سال 1867 , اولین دوچرخه اختراع شد. نخستین بار ,امتیاز حمل و نقل مسافر با وسیله نقلیه عمومی را De givry در سال 1657 در پاریس به دست آورد.این وسیله کالسکه ای دوچرخ و ظرفیت چهار مسافر را داشت. در سال 1828 در پاریس,1829 در لندن و 1837 در برلین خطوط حمل و نقل عمومی شهری توسط واگن اسبی که این واگن ها دارای 15 صندلی مخصوص مسافر بودند و بر روی ریل توسط سه اسب کشیده میشدند. اولین وسیله نقلیه موتوری که توسط نیروی بخار حرکت میکرد,به وسیله یک مهندس فرانسوی در سال 1769 ساخته شد. این وسیله دارای سه چرخ و یک دیگ بخار که سرعت وسیله نقلیه در حدود 4 کیلومتر در ساعت بود. در سال 1830 در لندن,26 دستگاه اتوبوس که با نیروی محرکه بخار حرکت میکرد به کار گرفته شد.آنها ظرفیت 36 صندلی را داشته و با سرعتی بین 16 تا 19 کیلومتر در ساعت حرکت می کردند سرانجام در سال 1883 اولین اتومبیل احتراقی توسط دایملر به ثبت رسید.بعد از او بنز(Benz) در 1885 با اختراع اتومبیل سه چرخ , دیزل (Diesel) در 1893 با اختراع موتور دیزلی و دانلپ در 1885 با ابذاع لاستیک بادی به جای لاستیک توپر اولین گام ها را برای تولید انبوه وسیله نقلیه موتوری برداشتند. ورود اتومبیل به ایران در صد سال پیش تنها وسیله نقلیه در ایران عبارت بوده از: کجاوه,پالکی, عماری کالسکه,درشکه و واگن اسبی کجاوه- دو صندوق چوبی مستطیل شکل که با هلال چوبی سقف و با پارچه بدنه آن را پوشانده و به طرفین شتر یا قاطر می بستند.هر صندوق ظرفیت یک مسافر را داشت. پالکی- صندوق هایی مانند کجاوه ولی فاقد روپوش بودند. عماری-اطاقچه ای بود با در,پنجره و پرده و حفاظ, با ظرفیت چهار نفر که بر روی دو تیر بلند سوار می شد و به وسیله دو قاطر حمل می گردید. کالسکه- ارابه ای با در و شیشه که ظرفیت چهار تا هشت مسافر را داشت وتوسط اسب کشیده می شد. درشکه-وسیله ای با ظرفیت چهار مسافر,که با دو تا چهار اسب و یک سورچی در قسمت بیرونی آن می نشست.